Na Miña Aldea

Nas quedas augas da ría
canta unha estrela.

Na miña aldea
xa ven o día.

A noite fica espallada,
po-los piñeiros,
coma un remedo
de sombra fría;

(po-los vieiros da miña aldea)

trema a estadea
xa ven o día.

Nunha lareira daquelas tantas,
caldo na pota
bota María.

(A terra chama po-lo labrego)

Na miña aldea
Xa ven o día.