Posuida dun meigallo a lua, pandereteira, con ritmo de muiñeira baila sobre dun carballo ¡Ai miña lua de maio! miña lua feiticeira que vas deixando na leira beixos e alalás de orballo ¿dime ti que ibas conmigo onde deixei esquecidos aqueles soños que foran semente das miñas loitas alento do meu traballo? ... |
| (y ya no sé) acaso también yo sea un recuerdo (entre los tantos que galopan mis neuronas) |
No hay comentarios:
Publicar un comentario